Trekker kilometers

En dan zijn we zo weer een aantal weken verder. Inmiddels melkles nummer 4 gehad en ik ben mijn trekker kilometers aan het opbouwen. Op dit moment staan alle koeien van de familie Kok in de wei, behalve de droge koeien.

De pinken hebben we al een paar keer verplaatst en ja dat gaat toch allemaal met de trekker: waterbakken verslepen, draadjes zetten, etc. Ik begin er nog plezier in te krijgen ook!

Vorige week meegeholpen om een koe op de foto te zetten, deze koe was kampioen geworden op de keuring. Je zou denken dat dat zo gebeurd is, en deze koe was ook wel heel rustig, zeiden, maar we waren wel met 6 personen. Ik had de geweldige taak om de koeiengeluiden aan en uit te zetten in de auto zodat hij mooi op keek, tja ieder zijn kwaliteiten!

Tijdens het melken afgelopen vrijdag lag er ’s ochtend een droge koe te lang in de boxen en ze wilde niet meer opstaan. We hebben haar naar buiten kunnen tillen en op het gras gelegd. Dierenarts erbij, het leek voedsel vergiftiging, ze knapte ook erg op na drains met magnesium en calcium, al werden haar oren steeds kouder en ja ze had toch coli en er was ook iets met dat achterbeen. Pillen, alles is er aan gedaan, maar helaas ze stond niet meer op en ja je raad het al ze heeft het niet gehaald. Toch altijd weer even slikken, maar ze is vastgelegd, zie foto hieronder!

Back again!

Na een maand (bijna) geen koe te hebben gezien, was ik toch wel heel erg blij om weer terug te mogen naar Zwolle! En wel voor mijn eerste melkles van Wim Jan Schilder. Ja hoor samen met nog een andere student hebben we uitgelegd gekregen hoe de apparaten, koeling, de tank etc werken, maar ook hoe je nou een melkstel moet onderhangen. Oh ik zoog veel te veel lucht.

En ja dan wordt het in 1x een stuk lastiger, gelukkig heb ik nog een aantal weken om te oefenen. Vrijdag ben ik de hele dag bij de familie Kok geweest, waar ik ook weer in de ochtend en avond de nieuwe manier van melken heb kunnen oefenen.

Niet alleen leer ik van alles over de koe, ook de andere dieren hebben natuurlijk hun aandacht nodig. Dus daar sta je dan op de vrijdagmiddag heerlijk in een weiland in de zon schapen op hun bips te zetten en hun hoeven te knippen/snijden! Geweldig!

’s Avonds door naar Scheerwolde om mee te gaan naar het Dicky Woodstock festival, ook dat hoort bij de landbouw toch?

Griekse dames

Begin deze maand heb ik 11 dagen heerlijk mogen vertoeven op de Griekse eilanden. Tijdens een scooter tocht kwam ik zomaar twee koeien tegen, natuurlijk moest ik even stoppen en ja toch wel even een kiekje nemen en kijken hoe dat daar nou gaat.

Deze twee dames, stonden buiten onder een boom, aan een touw van 5 á 10 meter. Bij hen in het weiland stond een paard vrij kon rondlopen. De wei, en dan komt wellicht bij u ook het beeld op van een lap grond met groen vers gras, maar een weiland in Griekenland is natuurlijk gewoon dor en droog, zoals u ziet op de foto. Je zag ook dat ze gevoerd werden.

Ik ben op zoek geweest naar de boer, want graag had even een praatje willen maken over zijn twee koeien, maar die was in geen velden of wegen te bekennen. Nu ik de afgelopen maanden heb mogen mee lopen met de Nederlandse melkveehouderij kan ik steeds makkelijker vergelijkingen maken. Ik heb altijd al interesse gehad in de manieren waarop dezelfde beroepen in een ander klimaat uitgevoerd worden.

Zo las ik laatst een artikel in de Boerderij over de melkveehouderij in Iran en ontmoette ik bij toeval op de NRM een paar Iraanse veehouders. Niet een land waar je direct aan de melkveehouderij denkt, maar de veehouderij daar is de laatste jaren enorm gegroeit en inmiddels bewijst ook het Holstein ras zich in 35-40 graden. Er is wel een grote verscheidenheid in de omvang van de bedrijven. Naast de bedrijven met gemiddeld 1000-5000 koeien, heb je ook nog de boer die handmatig 2 koeien melkt, die laatste groep is goed voor de helft van de totale melkproductie in Iran.

Het blijft verbazen waar en hoe de melkveehouderij zich laat zien in de wereld. Ik ben zo blij dat ik daar steeds meer over mag leren. 

Waar deze twee Griekse dames je niet allemaal over aan het denken zetten, tijdens een tochtje door bergen. Donderdag ga ik weer richting de Nederlandse melkveehouderij, eerst naar de familie Kok en daarna naar de Familie van Galen, ik kan niet wachten!

NRM

De afgelopen week stond in het teken van de NRM, de Nationale Rundvee Manifestatie in Zwolle. De boerderij van Bert en Gerrie doet tijdens deze dagen mee met de open dagen die CRV organiseert voor internationale gasten om hen te laten zien hoe het op Nederlandse boerderijen eraan toe gaat.

Op woensdagmiddag kwam de eerste groep, uit Zuid Afrika, om te leren waar er bij keuringen in Nederland op gelet wordt. Dit verschilt nogal tussen landen, omdat bijvoorbeeld de temperatuur anders is en dus ook de huisvesting van de koeien. In Nederland worden koeien op 18 punten beoordeeld en worden er scores gegeven. Een keurmeester van het CRV heeft met ons elk punt besproken. Daarna mochten we zelf een poging wagen bij 2 koeien. Ik moet nog even oefenen, haha, maar heel leuk om te doen!

De volgende dag meerdere groepen: Tsjechen, Iraniërs en Ieren, allemaal door de stal en mee het weiland in. Met grote interesse, passie en taalbarrières is er veel over koeien gesproken…

Maar de echte show begon pas vrijdag, de 1^e dag van de NRM. Ik heb met bewondering naar de koeien gekeken die er waren. Gewassen, geschoren, geknipt lagen ze op het mooiste stro dat ik in jaren heb gezien! Om 10.30 ging de ring open en mochten de dochters zich laten zien, fantastisch. Ook een koe van Bert en Gerrie mocht een rondje maken!

Nu even een maand geen boerderijdagen meer door vakantie, in augustus ga ik beginnen met mijn melkdiploma!

Nieuw stageadres

Al weer twee weken ben ik aan de slag bij de Familie Kok in Zwolle. Ja, ik ga verder met het opbouwen van kennis over de veehouderij! Elke boer boert op zijn eigen manier, dus is het goed om op verschillende boerderijen mee te lopen.

De familie Kok weet erg veel van de fokkerij, zij hebben bijvoorbeeld volgende week op de NRM een dochter meelopen, de melkproductie per koe is bovengemiddeld ten opzichte van Nederland en ze hebben nu een koe in de stal die al meer dan 100.000 liter melk heeft gegeven, wat een prestatie!

De focus is dus de fokkerij, ik leer naar koeien kijken, de klauwen, poten, het skelet, er zijn nogal wat verschillen. Maar ook welke stier is er gebruikt, hoe zien zijn dochters eruit etc. Een hele wereld op zich.

Daarnaast gaat het ‘gewone’ werk ook gewoon door, melken, stal schoonmaken en voeren. Ik melk elke ochtend en middag weer mee, ze hebben hier een 2x 8 melkstal die weer heel anders is dan bij de familie van Galen, waar ze met 2x 20 melken. Ik blijf het mooi werk vinden.

Overdag staan de koeien in de wei. Dat is ook wel erg leuk om te zien en mee te maken, maar zo makkelijk is dat nog niet. Zijn alle draden dicht, zodat ze zo naar de wei kunnen lopen, hebben ze wel water, in welk deel van het land staat nu voldoende gras, etc. en ja het is toch echt zo, als het regent of hard waait staan ze met zijn allen bij het hek te dringen totdat ze naar binnen mogen…

Deze week gingen ook de pinken naar buiten, voor het eerst. Stel je kinderen voor die sinds lange tijd weer in een speeltuin mogen spelen, maar dan zijn ze allemaal ongeveer 130-150cm hoog en 200-400kilo…ja dat was een interessant schouwspel. Alles ontdekken, springen en soms ook geen stap willen verzetten! 

Uiteraard zijn er ook voldoende trekkers aanwezig en ja ik moet die dingen toch echt gaan besturen. Mijn grootste vriend is nu de  sjofel, sterker nog ik ben groot fan van dat ding, heerlijk hoe wendbaar hij is en 'gas los' ook echt stil staan is...fijn!

Naast de fokkerij komt alles wat te maken heeft met melken en de melkstal aan de orde in dit deel van de opleiding, ik ga zelfs op voor mijn melkdiploma in september!

Toetsen gehaald!

Het begon vorige week allemaal met toetsen, leuk dat tussen de koeien staan, fantastisch zelfs, maar leer ik er nou ook iets van of beter gezegd begin ik kennis op te bouwen? Het antwoord is ja! Al ben ik er natuurlijk nog lang niet, de toetsen over: voeding, kalveren opfok en vruchtbaarheid heb ik gehaald!  

De volgende dag weer naar Scheerwolde om met Toon verder te gaan met het scoren van de koeien: letterlijk even bij elke koe stilstaan om te kijken wat de conditiescore is, hoe de vacht eruit ziet, is de pens goed gevuld etc. Een paar weken geleden waren we al begonnen in de melkstal met het beoordelen van de klauwen en de uiers. Voor mij een hele goede leerschool om zo over de gezondheid van de koe te leren en echt naar de koeien te kijken.

Tussen het scoren was er een pink die een kalf moest krijgen. Dit duurde toch wel wat lang en uiteindelijk hebben we even geholpen met de tang. Ik heb het laatste stuk gedaan op het ritme van de weeën, dat is toch wel even spannend, je wilt niet te snel, maar het kalf moet er wel uit. Zover ik nu kan zien maken moeder en kalf het goed.

Op Hemelvaartsdag heb ik mijn dauwtrapactiviteit gedaan in de melkstal genietend van de mooiste zonsopgang die ik in tijden heb gezien! Ik vermoed dat meer mensen dit hebben gezien!

Een stierlijke groet

Het was alsof ie me even gedag kwam zeggen, in mijn laatste week van mijn stage…de stier. Ja ook hij loopt gewoon tussen de kudde, eigenlijk is hij me al die weken nauwelijks opgevallen, ja hij keek me wel eens aan, maar daar is ook alles mee gezegd. Deze week liep ik tussen de koeien, hij was druk bezig 1 van zijn vrouwtjes te versieren en ik stoorde hem in zijn bezigheden. Haha, gelukkig kwam Toon net voorbij om mij instructies te geven, want moet ik zeggen dat ik door deze groet weer weet dat er met mijn adrenaline niets mis is….

Ik heb al meerdere kalfjes geboren zien worden die meestal even werden geholpen. Nu was er een koe bezig en ben ik erbij gaan zitten om te kijken hoe dit gaat, eerst de pootjes, dan de snuit, het halve lichaam en ja daar was het hele kalf, gezond en wel! De eerst melk (biest) van de moeder is heel goed voor het kalf. Dus ik dacht laat ik ‘even’ met hand wat liters melken, dan heeft het kalf meteen wat. Nou dat heb ik geweten, ik voel mijn vingers nog van die 3 liter! Respect voor het ambacht! Daarna kalf bij de moeder weghalen (ja zo gaan die dingen), navelstreng behandelen en ja 2 oormerken erin. Ik moet zeggen dat het een bevlogen dag was.

Donderdag, uiteraard melken in de ochtend en avond dat ik nu geheel zelfstandig en steeds meer ontspannen, met veel plezier doe, ook hekken verplaatsen, dieren verzorgen en ook als een soort mini survival het ruwvoer blootleggen, je kent ze wel die lange bulten met banden erop.

Vrijdag kwam de dierenarts de kalfjes onthoornen. Hiervoor gaan ze onder narcose en worden ze plaatselijk verdoofd. Wat een apart gezicht om de kalfjes langzamerhand in de narcose weg te zien doezelen. Gelukkig stonden ze een paar uur later weer lawaai te maken. De dierenarts heeft ook nog even gekeken naar nr. 40 die een prop eten in zijn bek hield. Het eten zat vast, ze herkauwde niet meer en had al een tijd niets binnen gekregen. Dus sonde erin en onder andere water in de maag, net op tijd.

Ik ben benieuwd hoe het nu gaat met haar, ik ga dinsdag tot en met donderdag toch weer een kijkje nemen, want ik kan eigenlijk geen afscheid nemen. Daar zal de stier blij mee zijn, ik denk dat ik hem maar weer wat links ga laten liggen….