Een stierlijke groet

Het was alsof ie me even gedag kwam zeggen, in mijn laatste week van mijn stage…de stier. Ja ook hij loopt gewoon tussen de kudde, eigenlijk is hij me al die weken nauwelijks opgevallen, ja hij keek me wel eens aan, maar daar is ook alles mee gezegd. Deze week liep ik tussen de koeien, hij was druk bezig 1 van zijn vrouwtjes te versieren en ik stoorde hem in zijn bezigheden. Haha, gelukkig kwam Toon net voorbij om mij instructies te geven, want moet ik zeggen dat ik door deze groet weer weet dat er met mijn adrenaline niets mis is….

Ik heb al meerdere kalfjes geboren zien worden die meestal even werden geholpen. Nu was er een koe bezig en ben ik erbij gaan zitten om te kijken hoe dit gaat, eerst de pootjes, dan de snuit, het halve lichaam en ja daar was het hele kalf, gezond en wel! De eerst melk (biest) van de moeder is heel goed voor het kalf. Dus ik dacht laat ik ‘even’ met hand wat liters melken, dan heeft het kalf meteen wat. Nou dat heb ik geweten, ik voel mijn vingers nog van die 3 liter! Respect voor het ambacht! Daarna kalf bij de moeder weghalen (ja zo gaan die dingen), navelstreng behandelen en ja 2 oormerken erin. Ik moet zeggen dat het een bevlogen dag was.

Donderdag, uiteraard melken in de ochtend en avond dat ik nu geheel zelfstandig en steeds meer ontspannen, met veel plezier doe, ook hekken verplaatsen, dieren verzorgen en ook als een soort mini survival het ruwvoer blootleggen, je kent ze wel die lange bulten met banden erop.

Vrijdag kwam de dierenarts de kalfjes onthoornen. Hiervoor gaan ze onder narcose en worden ze plaatselijk verdoofd. Wat een apart gezicht om de kalfjes langzamerhand in de narcose weg te zien doezelen. Gelukkig stonden ze een paar uur later weer lawaai te maken. De dierenarts heeft ook nog even gekeken naar nr. 40 die een prop eten in zijn bek hield. Het eten zat vast, ze herkauwde niet meer en had al een tijd niets binnen gekregen. Dus sonde erin en onder andere water in de maag, net op tijd.

Ik ben benieuwd hoe het nu gaat met haar, ik ga dinsdag tot en met donderdag toch weer een kijkje nemen, want ik kan eigenlijk geen afscheid nemen. Daar zal de stier blij mee zijn, ik denk dat ik hem maar weer wat links ga laten liggen….