We zijn bij een aantal boeren in de omgeving gaan kijken, wat een verschillen. De ene met robot, de andere met melkstal. Sommigen bezig met uitbreiding, anderen net alles helemaal vernieuwd. Om nog maar niet te spreken over de verschillen in opfokken, gebruik stieren etc. Maar het belangrijkste is dat je de passie van de boeren ziet voor hun vak en voor de dieren. Ze doen het op hun eigen manier, staan open voor veranderingen door middel van de studie clubs en ze doen het dus goed ook!
Deze week ook druk geweest met het hok van het jongvee. Heerlijk om tussen die nieuwsgierige beesten te staan, hier zag je ook goed verschillende karakters, de een gaat het liefst aan de andere kant van het hok staan, de ander blijft vrolijk bij je in de buurt en sabbelt af en toe even aan je overal.
Mijn zwakke punt is zeker deze ‘tamme’ kalfjes/koeien, want tam betekent ook dat ze niet zo snel doen wat je zegt, dus als ze eenmaal liggen en je wilt dat ze op staan, tja dat is het toch 100+kg die je in beweging moet krijgen. Zou fijn zijn als ze luisteren naar fluitjes net als honden, zou dat al geprobeerd zijn?
Donderdagochtend een rondje meegereden met een loonwerker die mest op het land ging brengen. ‘s Middags mee naar een bijeenkomst van de plaatselijke dierenarts voor de boeren uit de omgeving waar de onderwerpen ‘gezondheid’ en ‘fokkerij’ werden besproken: ziekten, de stallen, opfokken etc. om vervolgens op de boerderij waar het gehouden werd te kijken hoe het daar gedaan werd. Goedgekeurd!
En ook weer elke ochtend en avond melken. Door het melken kan je goed naar de uiers kijken en de conditie van de klauwen. Nu ik een beetje gewend ben begin ik sommigen wel te herkennen, maar ik heb zeker nog wel een aantal weken nodig!