Een stierlijke groet

Het was alsof ie me even gedag kwam zeggen, in mijn laatste week van mijn stage…de stier. Ja ook hij loopt gewoon tussen de kudde, eigenlijk is hij me al die weken nauwelijks opgevallen, ja hij keek me wel eens aan, maar daar is ook alles mee gezegd. Deze week liep ik tussen de koeien, hij was druk bezig 1 van zijn vrouwtjes te versieren en ik stoorde hem in zijn bezigheden. Haha, gelukkig kwam Toon net voorbij om mij instructies te geven, want moet ik zeggen dat ik door deze groet weer weet dat er met mijn adrenaline niets mis is….

Ik heb al meerdere kalfjes geboren zien worden die meestal even werden geholpen. Nu was er een koe bezig en ben ik erbij gaan zitten om te kijken hoe dit gaat, eerst de pootjes, dan de snuit, het halve lichaam en ja daar was het hele kalf, gezond en wel! De eerst melk (biest) van de moeder is heel goed voor het kalf. Dus ik dacht laat ik ‘even’ met hand wat liters melken, dan heeft het kalf meteen wat. Nou dat heb ik geweten, ik voel mijn vingers nog van die 3 liter! Respect voor het ambacht! Daarna kalf bij de moeder weghalen (ja zo gaan die dingen), navelstreng behandelen en ja 2 oormerken erin. Ik moet zeggen dat het een bevlogen dag was.

Donderdag, uiteraard melken in de ochtend en avond dat ik nu geheel zelfstandig en steeds meer ontspannen, met veel plezier doe, ook hekken verplaatsen, dieren verzorgen en ook als een soort mini survival het ruwvoer blootleggen, je kent ze wel die lange bulten met banden erop.

Vrijdag kwam de dierenarts de kalfjes onthoornen. Hiervoor gaan ze onder narcose en worden ze plaatselijk verdoofd. Wat een apart gezicht om de kalfjes langzamerhand in de narcose weg te zien doezelen. Gelukkig stonden ze een paar uur later weer lawaai te maken. De dierenarts heeft ook nog even gekeken naar nr. 40 die een prop eten in zijn bek hield. Het eten zat vast, ze herkauwde niet meer en had al een tijd niets binnen gekregen. Dus sonde erin en onder andere water in de maag, net op tijd.

Ik ben benieuwd hoe het nu gaat met haar, ik ga dinsdag tot en met donderdag toch weer een kijkje nemen, want ik kan eigenlijk geen afscheid nemen. Daar zal de stier blij mee zijn, ik denk dat ik hem maar weer wat links ga laten liggen….

De cijfertjes

Deze week stond in het teken van cijfers en berekeningen, wat moeten boeren met veel dingen rekeningen houden. Niet alleen het voer op komma cent nauwkeurig per koe, maar ook de huisvesting, mestafzet, het melkquotum, opfokkosten en zo zijn er nog wel een paar. Het leek wel alsof de kosten uit alle hoeken op me af kwamen. En de opbrengst hangt af van de melkprijs die elke week verandert…

Boeren maken constant keuzes op basis van de huidige situatie met het oog op de toekomst. Je ziet nu bijvoorbeeld dat veel boeren het aantal koeien dat ze melken willen vergroten, om in 2015 wanneer het melkquotum eraf gaat ook rendabel te kunnen zijn, maar of dit de juiste beslissing is, weet niemand. Het blijft inschattingen maken en vandaag keuzes maken om te bouwen, uit te breiden en te groeien. Of juist meer de focus op die koe, de productie verhogen.

Maar met de toekomst en de cijfers in het achterhoofd gaan de dagelijkse werkzaamheden gewoon door. Melken, voeren, het land bemesten. Donderdag kwamen adviseurs langs die een aantal weken geleden op het bedrijf waren geweest om te kijken wat er verbeterd kan worden, want ja er kunnen altijd dingen verbeterd worden. En ook daar zit weer een heel breed palet aan onderwerpen die de aandacht verdienen. Het voer, pens verzuring, de stal voor het jongvee, de lange en de korte termijn. Tja en dan de vraag waar ga je beginnen, wat heeft de beste resultaten.

Vrijdag ochtend ben ik mee geweest met de studieclub naar een workshop over de klauwen. Zeer interessant, aangezien ik van dichtbij eens hele goede en ook hele slechte klauwen heb kunnen bekijken en zien hoe ze dit behandelen.

Volgende week mijn laatste week, wat gaat dat toch snel!

Robot

Het begon deze week op een andere boerderij, van de Familie Doze. Weliswaar heel dichtbij maar met één groot verschil: het melken gaat met een melkrobot. Twee rode Lely’s stonden midden in de stal te wachten tot de volgende koeien langs kwamen om te melken. Wat een techniek zit er in dat apparaat. Schoonmaken met een borstel, met een laser de uiers zoeken of als een koe nog niet gemolken hoeft te worden, gaat gewoon de deur weer open en loopt de koe er weer uit.

Het ritme van een boer met een robot is anders. Weet je met ‘handmatig’ melken dat je altijd 2x per dag 2uur melkt, heb je met een robot die vaste uren niet meer, maar dan kan je gebeld worden tijdens een volleybal wedstrijd bijvoorbeeld dat het apparaat niet werkt. Er is voor beide wat te zeggen. De overige werkzaamheden blijven wel gewoon doorgaan, tussendoor wordt er even een kalf geboren, het jongvee heeft een voetbad nodig voor de klauwen en tegelijkertijd wordt een andere stal vernieuwd en verbeterd.

Wat zijn die boeren toch een ondernemers. Altijd maar bezig met bouwen, ontwikkelen, groeien en natuurlijk feest vieren. Donderdag was Toon jarig, dus de hele dag een gezellige aanloop van mensen, taart eten en ’s avonds een borrel uiteraard! De volgende morgen was de afspraak dat zij konden uitslapen en dat ik in mijn eentje zou gaan melken. Helemaal goed! Ik kwam echter die morgen de stal in, er werd 1 kalf verwacht, en ja hoor die stond braaf bij zijn moeder te drinken!

Kijk ik nog een keer naar de andere droge koeien, zie ik in 1x nog een kalf…en ik draai me om, nog een kalf…phoe! 3 beestjes helemaal gezond, mooi dat de natuur geen hulp nodig heeft! Ik heb eentje Lies gedoopt! Ik kon het niet laten.

Ik heb deze week ook elke 2uur tellingen gedaan hoe de koeien in de stal stonden: staan, liggen, herkauwer en staan in de box. Allemaal tekenen om  te kijken hoe het gaat met de koeien, kunnen hier redenen zijn waardoor de melkgift wat aan de lage kant is? Ik ga volgende week verder.

nr. 47

Ik dacht ik ga deze week een dag eerder, dan kan ik een keer extra melken, want ik heb dat helemaal te pakken. Die stal in, in de vroege ochtend, t is nog donker. De eerste paar koeien staan al bij het hek te wachten en rennen richting de melkstal, anderen liggen nog lekker te rusten, maar willen toch eigenlijk ook wel heel graag opstaan. Het verschil in spanning in de uiers voor en na het melken is groot, ik kan me voorstellen dat ze de melk graag kwijt willen.

Woensdagmorgen moesten we trouwens even wachten met de koeien naar de melkstal brengen, er was namelijk weer een kalf in aantocht waar al een week op gewacht werd. Wat bleek, hij lag gedraaid, dus de achterpoten kwamen eerst, vandaar dat het wat langer duurde allemaal. Toon heeft  even assistentie moeten verlenen en het kalf en de moeder maken het goed!

Vrijdag heb ik voor het eerst helemaal zelf de melkstal opgestart en de 100 koeien gemolken , dat ging allemaal goed. Alleen was ik 1 koe vergeten in de stal! Haha nr. 47, die ik al dagen als laatste meeneem naar de melkstal en die dan ook altijd helemaal naar voren loopt om vervolgens bij de eerste 20 gemolken te worden, lag nog heerlijk te rusten toen ik haar ging halen. Ik dacht bijna dat ik haar even zag glimlachen toen ik haar ophaalde om zich bij de anderen aan te sluiten, wat een karakter!

Over karakters gesproken…deze week stond ook in het teken van trekkers en vastzitten…in totaal zijn er op de boerderij 3 trekkers, die stonden donderdag ochtend alle 3 vast in de modder, achter elkaar. Een schitterend gezicht en ja de buurman (met enorme trekker met 6 banden) moest toch echt even helpen om ze één voor één los te krijgen. Je hebt altijd trekker boven trekker. Gelukkig zijn ze toen nog 3x vast komen te zitten en zijn er altijd weer buren die graag even helpen, haha.

Ik probeer vaak in de stal te gaan kijken, gewoon observeren hoe lopen de koeien, eten ze wel genoeg, maar ook zijn er plaatsen in de stal waar ze nooit zijn, niet graag liggen etc. Ook loop ik graag tussen de droge koeien (de koeien die binnen 6-8 weken een kalf krijgen en dus geen melk geven), om ze allemaal even op te laten staan. En te kijken of t kalf al in aantocht is, dat moet ik toch nog wel leren, maar dat komt vanzelf neem ik aan. Met heimwee kwam ik terug in de grote stenen wereld in Amsterdam, weer even wennen. Gelukkig ga ik dinsdag weer….